Dag 5: de eerste dag van de Europaradweg
Om half acht reed ik de camping af voor wat de langste rit van deze vakantie moet worden. Het werd een mooie dag die behoorlijk fris startte, maar na 11 uur werd het milder. De wind viel mee, de wegen en paden waren uitermate rustig. Ik leerde met losse handen fietsen, raakte de route kwijt en vond ‘m weer. En ik kwam door Münster, wat een fietsstad is dat!
Groenlo - Billerbeck
Mijn vroege vertrek kwam o.a. doordat de tent droog was toen ik om half zeven wakker werd. Het inpakken verliep daardoor snel.
Na vier kilometer, direct over de grens, zag ik de eerste routebordjes. Fijn, mijn fietsnavigatie en de bordjes kwamen overeen. Via rustige wegen was ik al snel in Vreden. Daar kocht ik bij de bakker heerlijke broodjes. Die bakkerszaak is doordeweeks al om zes uur ’s ochtends open.
Na mijn ontbijt reed ik verder. Op de asfaltwegen die daarna kwamen heb ik opnieuw leren fietsen met losse handen. Dat vond ik in het begin heel lastig op mijn fiets met bagage. Vooral door het gewicht van de voortassen reageerde de fiets pas later op mijn lichaamsbewegingen en dat vond ik onprettig. De fiets reageert langzamer, maar reageert uit eindelijk wel. Het duurde even voordat ik daarop vertrouwde. Met losse handen fietsen is veel te handig om het niet te kunnen.
Zo’n tien kilometer voor Billerbeck veranderde het landschap. Het begon meer te glooien. Ik moest voor het eerst echt klimmen. De heuvels hadden een maximale hoogte van 150 meter. Leuk, maar ongetraind ook pittig. Het laatste stuk naar Billerbeck reed ik op een fietspad naast een grote weg. Daar zocht ik toen nog niets achter.
Billerbeck is een leuk stadje met twee oude kerken met hoge torens. Een daarvan staat ook op een plein en is omsloten door allemaal mooie oude huizen, een soort hofje.
In Billerbeck heb ik heerlijk warm gegeten en daarna mijn eerste vakantieijsje in de zon op een terras gegeten. Ik heb vanmorgen tot elf uur met handschoenen aan gereden. Het kan verkeren.
Van Billerbeck naar Telgte
Ruim na het verlaten van Billerbeck ontdekte ik dat ik niet op de route zat. Mijn navigatie gaf een prima route aan, maar dat was een door hemzelf gekozen alternatieve route, veel langs doorgaande wegen. Ik zou keurig bij het eindpunt komen, maar ik zou het leuke van de Europaradweg missen. Via Google Maps, de website van Wildganz.com en wat zoeken en uitproberen kwam ik weer op de route, precies op tijd om Burg Hulshoff te kunnen bekijken.
Münster
De route kwam door Münster. Dat is een behoorlijke stad en ik had er al van gelezen dat het een echte fietsstad is. Rond Münster is een groot fietspadennetwerk en ze profileren zich daar voor toeristen behoorlijk mee. Wat mij opviel is dat er heel veel gefietst wordt. Het leek wel op een Nederlandse studentenstad. Naast gewone fietsen zag ik ook veel racefietsen, fietsen met aanhangwagentjes en bakfietsen. En een deel van de vrouwen rijdt op ‘opoefietsen’.
Toen ik een keer stopte omdat de R1 twee kanten op gestuurd werd, stond er snel een jonge vrouw naast me met de vraag of ze me helpen kon. Ze hielp me met het kiezen van de juiste richting, maar ze was ook nieuwsgierig naar waar mijn reis naar toe ging. Ze bleek zelf ook een vakantiefietster en wenste me een goede reis.
De route ging verder over een soort fietssnelweg. Een fietspad met de breedte van een gewone weg. Vooral bij kruisingen en stoplichten was het een drukte van belang, zoveel fietsen. En net als in Nederland was het gedrag van de fietsers behoorlijk bijdehand.
Camping Sonnenwiese
Na Münster was het nog 14 kilometer naar Telgte. De route liep weer mooi binnendoor. Op de kaart had Telgte bij mij niet meer dan een dorp geleken. Het stelde iets meer voor. Ik deed mijn boodschappen bij een Aldi en reed toen door naar de camping die een paar kilometer buiten het dorp lag. Toen ik de eerste verwijsborden naar de camping zag was ik teleurgesteld. Ik had me een idyllische camping aan een beek voorgesteld, maar waar ik reed was druk verkeer en het was er lawaaiig. Maar een paar honderd meter verder reed ik in een bosrijke omgeving en zag ik de eerste caravans en huisjes van een Dauercampingplatz. De receptie was dicht en een klein rondje over de Dauercamping maakte mij niet blij. Wat een vreselijke plek: oud, vies, caravan aan caravan. Bij de receptie hing een telefoonnummer van de beheerder. Ik heb een paar keer diep gezucht en toen gebeld. De dame aan de andere kant van de lijn beloofde mij dat er met tien minuten iemand voor me zou zijn. En ze had gelijk, er kwam een man op een scootmobiel. Ik werd ingeschreven en kreeg een tag voor het toiletgebouw. Toen reed de man me naar het campinggedeelte voor kortkampeerders een eindje verderop. Wat een verschil met het Dauergedeelte. Rust, reinheid, mooie plekken, een prachtig toiletgebouw met veel faciliteiten. Ik was helemaal blij. Omdat de man verwachtte dat ik de volgende morgen wel vroeg zou vertrekken en ik waarschijnlijk wel betrouwbaar overkwam, hoefde ik geen borg van €20,- te betalen voor de tag. Hij legde me uit waar ik de tag bij vertrek kon achterlaten.
Ik heb er heerlijk gedoucht (geen timer), nog wat gesproken met een andere vakantiefietser en lekker geslapen. De volgende morgen werd ik wakker door de vogels. Het bleek toch een idyllische camping.
Strookje van de dag
Het ‘strookje van de dag’ is dit keer de fietsweg door Münster.
Routekaartje
